Μόνωση Ταράτσας με την  Συμβατική μέθοδο

Για όποια μέθοδο επιλέξετε, το Durosol είναι το καταλληλότερο θερμομονωτικό υλικό. 

Η συμβατική μέθοδος αποτελεί τον παραδοσιακό τρόπο για μονώσεις ταρατσών και γίνεται ακριβώς αντίστροφα από την ανεστραμμένη, καθώς η θερμομονωτική στρώση μπαίνει κάτω από τη στεγανοποίηση. Η συμβατική μόνωση ταράτσας αποτελεί την πλέον συνήθη στη χώρα μας, με χαρακτηριστικό στοιχείο το ενιαίο και συμπαγές των διαφόρων στρωμάτων που την αποτελούν. Μάλιστα επειδή η στεγάνωση βρίσκεται πάνω από τη θερμομόνωση, αποτρέπουμε την ροή νερού κάτω από τη θερμομονωτική στρώση, ενώ είναι σημαντικό πως συνήθως οι ταράτσες που έχουν μονωθεί με αυτή τη μέθοδο, παρέχουν και την δυνατότητα βατότητας, δηλαδή μπορείτε να πατάτε σε αυτές. Γι’ αυτό το λόγο η συμβατική μέθοδος μόνωσης ταράτσας χρησιμοποιείται κατά κόρον για τη στεγάνωση των κοινών εμπορικών κατασκευών, που σχεδόν όλα έχουν επίπεδες ταράτσες ή μικρής κλίσης. Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη μέθοδος παρουσιάζει αρκετά μειονεκτήματα τα οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω. Για τον λόγο αυτό δεν μπορούμε να παρέχουμε εγγύηση για την μέθοδο της συμβατικής μόνωσης ταράτσας.

Σημαντικές Πληροφορίες για μόνωση ταράτσας με τη συμβατική μέθοδο

Η τελική επίστρωση είναι κατά βάση ασφαλτόπανο και για αυτό τον λόγο η λύση αυτή σας προσφέρει περιορισμένη βατότητα. Μια ενδεικτική τιμή για το τελικό κόστος, περιλαμβάνοντας το σύνολο των απαιτούμενων υλικών μαζί με το κόστος εφαρμογής (εργατικά) από κάποιο από τα συνεργαζόμενα συνεργεία μόνωσης της εταιρείας μας, ανέρχεται στα ≈29€/m² + ΦΠΑ. Τέλος το βάρος της μόνωσης ανέρχεται σε ≈50 kg/m².

Όσον αφορά λοιπόν την συμβατική μέθοδο για την μόνωση ταράτσας, 3 είναι τα κύρια στάδια για την εφαρμογή τους, πιο κάτω σας παρουσιάζουμε την διαδικασία πιο αναλυτικά, ενώ έχουμε και βίντεο με την εφαρμογή συμβατική μόνωση ταράτσας.

– Αρχικά επιστρώνεται η επιφάνεια της ταράτσας με θερμομονωτικές πλάκες Durosol.
– Εν συνεχεία δημιουργούνται ρύσεις με ελαφροβαρή τσιμεντοκονία.
– Ενώ στο τέλος ολοκληρώνεται η μόνωση της ταράτσας με τη στεγανοποίηση.

1) Προετοιμασία της επιφάνειας: Η επιφάνεια πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι καθαρή πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία. Πριν την εφαρμογή θα πρέπει να έχετε προνοήσει για την τοποθέτηση βάσεων για ηλιακούς θερμοσίφωνες, κλιματιστικά μηχανήματα ή άλλου είδους μηχανολογικού εξοπλισμού.

2) Δημιουργία φράγματος υδρατμών: Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται για να σταματήσει την διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου προς την στρώση θερμομόνωσης, ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Μάλιστα σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιήσετε το θερμομονωτικό υλικό τρίτης γενιάς Durosol, υπάρχει περίπτωση οι υδρατμοί να φτάσουν στην θερμομονωτική στρώση, να υγροποιηθούν και τελικά να απορροφηθούν από ένα κοινό θερμομονωτικό υλικό, με αποτέλεσμα να χάσει την θερμομονωτική του ικανότητα. Το φράγμα υδρατμών διαφοροποιείται ανάλογα την υγρομετρία των χώρων κάτω του δώματος. Συνήθως οι κοινές κατασκευές κατατάσσονται στους χώρους με χαμηλή ή μέση υγρομετρία ≤ 5,0 gr/m³ και δε χρειάζονται φράγμα υδρατμών. Για χώρους έντονης υγρομετρίας 5,0-7,5 grρ/m³ απαιτείται φράγμα υδρατμών που έχει την μορφή επικολλημένου ασφαλτοπάνου με φίλμ πολυαιθυλένιου.

3) Τοποθέτηση θερμομονωτικής στρώσης: Η θερμομονωτική στρώση τοποθετείται για να προφυλάσσει τόσο τη φέρουσα πλάκα όσο και τους εσωτερικούς χώρους από τις μεγάλες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις του περιβάλλοντος. Το πάχος τους επιλέγεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου. Οι θερμομονωτικές πλάκες Durosol τοποθετούνται ελεύθερες στη πλάκα της ταράτσας.

4) Διάστρωση ελαφρομπετόν: Πρίν την διάστρωση ελέγχονται οι υπάρχουσες κλίσεις της κατασκευής. Στην συνέχεια τοποθετούνται οδηγοί από νήμα που ορίζουν τις κλίσεις που θα δημιουργηθούν με το ελαφρομπετόν. Η ελάχιστη κλίση που ζητείται είναι 0,7-1% για περιοχές της Α κλιματολογικής ζώνης, 1-1,5% για της Β ζώνης και 1,5-2% για της Γ και Δ ζώνης.

5) Αποξήλωση σοβά: Μετά το στέγνωμα του αφρομπετόν γίνεται περιμετρική αποξήλωση του σοβά σε ύψος 15cm για τον εγκιβωτισμό των κάθετων απολήξεων της στεγανωτικής στρώσης. Αυτή η εργασία κρίνεται ως σημαντική αφού η επικόλληση της μεμβράνης γίνεται στο σταθερό στηθαίο και όχι στο σοβά που μελλοντικά μπορεί να παρουσιάσει αποσαθρώσεις

6) Τοπικές επισκευές: Προετοιμασία της επιφάνειας με τοπικές επιδιορθώσεις και επισκευές με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του, στα σημεία όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα, καθώς και στα σημεία σύνδεσης των υδροροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

7) Στεγάνωση: Για τη στεγάνωση των συμβατικών δωμάτων συνίσταται η χρήση ασφαλτικών μεμβρανών (ελαστομερή, πλαστομερή, κτλ). Η στεγάνωση ξεκινάει με επάλειψη της επιφάνειας όπου θα επικολληθεί η μεμβράνη με ασφαλτικό βερνίκι (αστάρωμα). Η στεγάνωση μπορεί να γίνει και με την επικόλληση 2 στρώσεων μεμβράνης. Η πρώτη στρώση επικολλάται σημειακά επί του υποστρώματος, ώστε να επιτρέπει τις μικρομετακινήσεις λόγω συστολοδιαστολών και την εκτόνωση των πιέσεων των υδρατμών από διάχυση. Αντίθετα η δεύτερη στρώση επικολλάται ολικά επί της πρώτης και τοποθετείται παράλληλα προς την πρώτη και μετατοπισμένη κατά το ήμισυ του πλάτους της. Το κάθε φύλλο ασφαλτικής μεμβράνης επικολλάται με φλόγιστρο. Η μεμβράνη θα σηκωθεί τουλάχιστον 15cm. σε ύψος περιμετρικά δημιουργώντας μια απόλυτα στεγανή λεκάνη. Ακολουθεί ενίσχυση της στεγανοποίησης με πρόσθετα κομμάτια μεμβράνης, σε όλα τα ευπαθή σημεία (γωνίες, εξαερισμούς, κεραίες κ.τ.λ). Τελική κάλυψη όλων των συνδέσεων της μεμβράνης με τα μεταλλικά στοιχεία, με ειδική ελαστομερή μαστίχη ασφαλτικής ή πολυουρεθανικής βάσεως.

8) Εξασφάλιση βατότητας ταράτσας: Εάν η ταράτσα δεν είναι βατή αλλά απλώς επισκέψιμη, τότε η διαστρωμάτωση μπορεί να τερματίσει στην στεγανωτική στρώση, η οποία έχει επικάλυψη ορυκτής ψηφίδας για την αντηλιακή προστασία της μεμβράνης. Εάν όμως το δώμα πρέπει να είναι βατό, τότε επί της στεγανωτικής στρώσης τοποθετείται γεωύφασμα ή έχει γίνει πρόβλεψη και έχει επικολληθεί μεμβράνη με επικάλυψη φύλλο πολυαιθυλενίου ώστε η στεγανωτική στρώση να μην τραυματιστεί από την εμφάνιση τάσεων ερπισμού μεταξύ στεγάνωσης-επιφάνειας βάδισης. Στη συνέχεια η στεγάνωση καλύπτεται με πλάκες πεζοδρομίου, κεραμικά πλακίδια με τσιμεντοκονία, βιομηχανικό δάπεδο, κτλ.

Κόστος για συμβατικές Μονώσεις Ταρατσών

Υλικό	Τιμές/ m²
Θερμομονωτικό ΥλικόDurosol eXternal Roof	6,34€
Αφρομπετό	5€
Ασφαλτόπανο	4,5€
Νερόπισσα	0,4€
Ασφαλτικό Βερνίκι	0,9€
Συνολικό Κόστος Υλικών	17,14€
Κόστος Εργασίας	12€
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ	29,14€

Τι είναι ανεστραμμένη Μόνωση Ταράτσας ;

Ανεστραμμένη μόνωση ή θερμομόνωση μιας ταράτσας, είναι η μόνωση, στην οποία η θερμομονωτική στρώση μπαίνει πάνω από τη στεγανοποίηση και έτσι κατά κάποιο τρόπο την προστατεύει. Η ανεστραμμένη μόνωση αποτελεί μονόδρομο σε περίπτωση θερμομόνωσης μιας ήδη στεγανοποιημένης ταράτσας. Έχει συντομότερους χρόνους εφαρμογής και κρίνεται ιδανική σε κτίρια επαγγελματικής ή βιομηχανικής χρήσης. Επίσης εφαρμόζεται σε κτίρια και με μέσης κλίσης δώματα. Τέλος πρέπει να επισημάνουμε ότι η ανεστραμμένη μέθοδος παρουσιάζει αρκετά μειονεκτήματα τα οποία μπορείτε να δείτε παρακάτω. Για τον λόγο αυτό δεν έχουμε την δυνατότητα να σας εγγυηθούμε για την μόνωση σας.

Σημαντικές πληροφορίες για τη μόνωση ταράτσας με την ανεστραμμένη  μέθοδο

Η τελική επίστρωση είναι κατά βάση πλακάκι και για αυτό τον λόγο η λύση αυτή σας προσφέρει πλήρη βατότητα. Μια ενδεικτική τιμή για το τελικό κόστος, περιλαμβάνοντας το σύνολο των απαιτούμενων υλικών μαζί με το κόστος εφαρμογής (εργατικά) από κάποιο από τα συνεργαζόμενα συνεργεία μόνωσης της εταιρείας μας, ανέρχεται στα 52,52 €/m² + ΦΠΑ. Τέλος το βάρος της μόνωσης της ταράτσας  ανέρχεται σε ≈200 kg/m², συνεπώς δεν ενδείκνυται για αρκετά παλιές κατασκευές.

1) Προετοιμασία της επιφάνειας: Η επιφάνεια πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι καθαρή πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία για την μόνωση ταράτσας. Πριν την εφαρμογή θα πρέπει να έχετε προνοήσει για την τοποθέτηση βάσεων για ηλιακούς θερμοσίφωνες, κλιματιστικά μηχανήματα ή άλλου είδους μηχανολογικό εξοπλισμό.

2) Διάστρωση ελαφρομπετόν: Πριν την διάστρωση ελέγχονται οι υπάρχουσες κλίσεις της κατασκευής. Στην συνέχεια τοποθετούνται οδηγοί από νήμα που ορίζουν τις κλίσεις που θα δημιουργηθούν με το ελαφρομπετόν. Η ελάχιστη κλίση που ζητείται είναι 0,7-1% για περιοχές της Α κλιματολογικής ζώνης, 1-1,5% για της Β ζώνης και 1,5-2% για της Γ και Δ ζώνης.
* Η παραπάνω διαδικασία για μόνωση ταράτσας μπορεί να προσπεραστεί εφόσον οι ρύσεις τις ταράτσας είναι ήδη σε καλή κατάσταση και καλύπτουν τις ελάχιστες προδιαγραφές.

3) Αποξήλωση σοβά: Μετά το στέγνωμα του ελαφρομπετόν γίνεται περιμετρική αποξήλωση του σοβά σε ύψος 15cm για τον εγκιβωτισμό των κάθετων απολήξεων της στεγανωτικής στρώσης. Αυτή η εργασία κρίνεται ως σημαντική αφού η επικόλληση της μεμβράνης γίνεται στο σταθερό στηθαίο και όχι στο σοβά που μελλοντικά μπορεί να παρουσιάσει αποσαθρώσεις

4) Τοπικές επισκευές: Προετοιμασία της επιφάνειας με τοπικές επιδιορθώσεις και επισκευές με επισκευαστικό υλικό μη συρρικνούμενο κατά την πήξη του, στα σημεία όπου υπάρχει σαθρό υπόστρωμα, καθώς και στα σημεία σύνδεσης των υδρορροών με την κυρίως ταράτσα ή τον φέροντα οργανισμό αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

5) Στεγάνωση: Για τη στεγάνωση των συμβατικών δωμάτων ταρατσών συνίσταται η χρήση επαλειπτικού στεγανωτικού με βάση τις σιλανικές ρητίνες. Η στεγάνωση ξεκινάει με πλήρωση των ρωγμών με ακρυλική μαστίχη εξωτερικού χώρου. Έπειτα επάλειφουμε την επιφάνεια με αστάρι είτε πολυουρεθανικής βάσης είτε εποξειδικό νερού 2 συστατικών. Προτιμούμε το πολυουρεθανικό εφόσον κάτω από την επιφάνεια δεν υπάρχουν ευπαθή υλικά σε διαλύτες όπως πχ πολυστερίνη. Αστάρι χρησιμοποιούμε εφόσον η επιφάνεια είναι σαθρή ή βρώμικη και αρκετά σκονισμένη. Έπειτα περνάμε το επαλειπτικό σιλανικών ρητινών σε 2 στρώσεις σταυρωτά. Ο χρόνος αναμονής μεταξύ των στρώσεων είναι τουλάχιστον 3 ώρες και η εφαρμογή γίνεται με ψεκασμό ή ρολό (με σφουγγάρι). Η εφαρμογή του επαλειπτικού για  την μόνωση ταράτσας γίνεται μόνο σε στεγνές επιφάνειες. Υπάρχει επίσης και η επιλογή της χρήσης ασφαλτοπάνου αντί για επαλειτπικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις μονώσεις ταρατσών δεν συνιστάται η χρήση ασφαλτοπάνου καθώς το νερό μπορεί να τα το διαπεράσει και να μην έχουμε τα επιθυμητά θερμομονωτικά αποτελέσματα για τη μόνωση ταράτσας.

Η δημιουργία φράγματος υδρατμών κρίνεται περιττή για τη μόνωση ταράτσας , αφού το επαλειπτικό σιλανικών ρητινών έχει περατότητα υδρατμών 30gr/m2/hr με αποτέλεσμα να επιτρέπει στην εφαρμογή να «αναπνέει» και να δημιουργούνται υγιεινοί χώροι διαβίωσης. *Το φράγμα υδρατμών δημιουργείται σε λύσεις μόνωσης που δεν «αναπνέουν» για να σταματήσει την διάχυση των υδρατμών από το εσωτερικό των χώρων του κάτω ορόφου προς τη στεγανωτική και θερμομονωτική στρώση, ώστε να αποτραπεί ο σχηματισμός υγρασίας εσωτερικής συμπύκνωσης. Συνήθως χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με εξηλασμένη πολυστερινή ή οποία δεν «αναπνέει» και σε καμία περίπτωση δεν συστήνεται.

6) Τοποθέτηση θερμομονωτικής στρώσης: Οι πλάκες Durosol τοποθετούνται ελεύθερες στη πλάκα του δώματος εκτός από την περίπτωση που έχει κλίση άνω του 40% οπότε γίνεται σημειακή στερέωση των θερμομονωτικών πλακών. Οι πλάκες του Durosol έχουν περιμετρικά πατούρα (στις 4 πλευρές) και θηλυκώνουν μεταξύ τους για επιτυχημένη μόνωση ταράτσας .

7) Εξασφάλιση βατότητας ταράτσας: Εφόσον το δώμα είναι βατό και χρησιμοποιείται αρκετά συχνά, τότε η προστατευτική στρώση είναι τσιμεντοκονία όπου παίρνονται και οι ρύσεις, με ελάχιστο πάχος 4 cm. Συστήνεται η ενίσχυσή της με μεταλλικό δομικό πλέγμα 10cmx10cm, ίνες πολυπροπυλενίου και latex. Αφού στεγνώσει η τσιμεντοκονία για τουλάχιστον 1ημέρα/cm πάχους, γίνεται στεγανοποίηση με τσιμεντοειδούς βάσης επαλειφόμενο στεγανωτικό κονίαμα. Όταν στεγνώσει και το τσιμεντοειδές τοποθετούμε με ακρυλική κόλλα πλακιδίων εξωτερικού χώρου πλακάκια της επιλογής του πελάτη. Για επιτυχή μόνωση ταράτσας κρίνεται απαραίτητη η στεγάνωση της τσιμεντοκονίας διότι σε διαφορετική περίπτωση, αν περάσει νερό από τους αρμούς των πλακιδίων και δεν υπάρχει στεγάνωση από κάτω, το νερό διαπερνά την τσιμεντοκονία. Τη θερμομονωτική στρώση και εγκλωβίζεται πάνω απ΄το αρχικό στρώμα στεγάνωσης με αποτέλεσμα να μην έχουμε το επιθυμητό θερμομονωτικό αποτέλεσμα. H εφαρμογή της τσιμεντοκονίας και του πλακιδίου δημιουργεί μια καλαίσθητη και πλήρως βατή επιφάνεια ταράτσας, η οποία ταυτόχρονα προστατεύει τις πλάκες της θερμομόνωσης Durosol στην υφαρπαγή από τον αέρα, από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου και τις θερμοκρασιακές μεταβολές. Έτσι η μόνωση ταράτσας έχει μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο.